Што кога нечие минато тебе те боли?! -секако дека ништо ти тука не можеш, всушност можеш или да заборавиш (а не можеш) или да го баталиш тој кој имал такво минато...
Е, сега и едното и другото и прашањето ќе те болат како и да е, дали порано или подоцна, повеќе или помалку, ќе боли. Забавно нели (читај катастрофа; ужас..)?! Крај со крај никако да сврзеш, а нити па НЗС на ситуацијава да и најдеш... талкаш по патот на иднината и се повеќе те мачи минатото. Проблемот и не би бил така голем и страшен, доколку, минатото не би било премногу присутно во сегашноста и (доколку) не би те прогонувало додека е тука.
Што било поминало, нооо не поминало (во смисла на тоа дека тоа што за некој/и поминало ти го гледаш од кога поминало и сега тебе ти е видливо ако ним не им е)... Сега гледам дека најтешкото нешто што може да те прогонува е тоа што не би требало ни под разно да те засега тебе, бидејќи ти не си бил/а тогаш (во тоа време) таму, едноставно не си постоел во тој нечив свет, од кога постоиш по некоја логика на работите не треба ни да се појавува пред тебе минатото, посебно не премногу често и густо... Ти не си таа/тој кој/а треба да ја промени „новосоздадената“ ситуација (која и не е така нова - за жал), еве да речеме и дека си, нема начин на кој би можел/а да успееш во тоа. Штом не е нова ситуацијата, значи се мислело и се промислувало, размислувало за можното решение и секако и многу јасно (како што и пушува на почетоков на текстов)безуспешно. Целата работа многу јасно и гласно (читливо и ОЧИ - ГЛЕДно) би се објаснила со многу малку зборови, но не би се сфатила длабоката суштина на нештата (токму поради тоа тие зборови - фрази се оставаат како јаготка на шлагот).
И конечно да одиме со фразите:
* Не си ни ти крива што ти се сака, а никој не те сака за стално;
* Абе ти не докторка, ако сакаш и космонаутка биди, ороспија си била ороспија и ќе си останеш;
* Колку што постојат глупи мажи, толку постојат и ороспии кои ќе ги утешат.
И така драги мои, се трудиш, се трудиш и на крај од многу труд и трудна ќе останеш, ни виновна ни должна (читај ни крива ни дужна).
Наравоучение: сакал - неќел - сакал, шала на страна , било некогаш и повремено ќе ти се појавува, дали поново или постаро минато, не може да исчезне без да употребиш магионичарски трик, евентуално, амнезија да те фати или во најлош случај маите да биле во право па на 21.12.2012 да го нема ни минатото а ниту па ни иднината! пи ес: Не си на Филозофски Факултет ако крајот на текстот (разговорот, предавањето) е навистина крај кога ќе речеш дека е!
= Крај= ;)
Е, сега и едното и другото и прашањето ќе те болат како и да е, дали порано или подоцна, повеќе или помалку, ќе боли. Забавно нели (читај катастрофа; ужас..)?! Крај со крај никако да сврзеш, а нити па НЗС на ситуацијава да и најдеш... талкаш по патот на иднината и се повеќе те мачи минатото. Проблемот и не би бил така голем и страшен, доколку, минатото не би било премногу присутно во сегашноста и (доколку) не би те прогонувало додека е тука.
Што било поминало, нооо не поминало (во смисла на тоа дека тоа што за некој/и поминало ти го гледаш од кога поминало и сега тебе ти е видливо ако ним не им е)... Сега гледам дека најтешкото нешто што може да те прогонува е тоа што не би требало ни под разно да те засега тебе, бидејќи ти не си бил/а тогаш (во тоа време) таму, едноставно не си постоел во тој нечив свет, од кога постоиш по некоја логика на работите не треба ни да се појавува пред тебе минатото, посебно не премногу често и густо... Ти не си таа/тој кој/а треба да ја промени „новосоздадената“ ситуација (која и не е така нова - за жал), еве да речеме и дека си, нема начин на кој би можел/а да успееш во тоа. Штом не е нова ситуацијата, значи се мислело и се промислувало, размислувало за можното решение и секако и многу јасно (како што и пушува на почетоков на текстов)безуспешно. Целата работа многу јасно и гласно (читливо и ОЧИ - ГЛЕДно) би се објаснила со многу малку зборови, но не би се сфатила длабоката суштина на нештата (токму поради тоа тие зборови - фрази се оставаат како јаготка на шлагот).
И конечно да одиме со фразите:
* Не си ни ти крива што ти се сака, а никој не те сака за стално;
* Абе ти не докторка, ако сакаш и космонаутка биди, ороспија си била ороспија и ќе си останеш;
* Колку што постојат глупи мажи, толку постојат и ороспии кои ќе ги утешат.
И така драги мои, се трудиш, се трудиш и на крај од многу труд и трудна ќе останеш, ни виновна ни должна (читај ни крива ни дужна).
Наравоучение: сакал - неќел - сакал, шала на страна , било некогаш и повремено ќе ти се појавува, дали поново или постаро минато, не може да исчезне без да употребиш магионичарски трик, евентуално, амнезија да те фати или во најлош случај маите да биле во право па на 21.12.2012 да го нема ни минатото а ниту па ни иднината! пи ес: Не си на Филозофски Факултет ако крајот на текстот (разговорот, предавањето) е навистина крај кога ќе речеш дека е!
= Крај= ;)
