Тажно е... М!

Пратам се`... Се разочарувам премногу... До каде ме води ова непознато чувство во мене и овие мои постапки... кон крајот?! најверојатно натаму оди... за жал ама премногу е појако од мене...
Кога нешто е мое, сакам да е целосно мое, да не го делам со никого и љубоморно да го чувам само за себе... ако тоа не ми успее во нареден период... пропаста е на повидок... Од толку опции и можности... остана само една, да бегам од тебе за заедничкото добро... Кога ќе го читаш ова ќе се прашуваш сигурно, што пак сега сум видела и ме натерало на ваков гнев, немир и омраза... Одговорот еве го веднаш... ситниците кои ги гледам се преголеми работи за мене... За жал, низ солзи пишувам и тивко го кажувам тоа „ се гледа крајот“ ... сакам, но стварно не можам да се борам против тие глупи чувства и сфаќања дека не сум единствена и дека не постојам јас и САМО јас во твојот живот... Ме повредува и ме прави лута се` на овој свет што ќе направиш, а што не е поврзано со мене... Пат до лудило... нема никој лек освен ти и твоето сочувствување и твојата помош... Сама од себе си се гадам, можам да замислам тебе како ти изгледаат моиве испади, што се повеќе и повеќе ги има...
Не сум замислувала дека ова може мене да ми се случи и дека е толку страшна љубомората како појава... :( Спасот, ако воопшто го има го можеш само ти... Бедно е чувството поради кое нема да можам да спијам, не можеВ да спијам ... Самата јас во оваа врска сум бедна! Некои личности и имале право кога кажувале за мене некои работи...
Бурно, но полека си одам од тебе... страв од самата себе и своите постапки е доста чудна ситуација... Секогаш ќе бидеш најбитниот за мене... Ако сме за заедно да бидеме ќе бидеме се надевам! Те сакам и те мислам повеќе од себе... без преувеличување и глумење...

Ништо до сега не било до тебе и за ништо ти не си бил крив... знам, но дури сега сама пред себе си го признавам тоа... Храброст - нула, самодоверба - лажна... Исчезнува се` убаво, а зошто? -Љубомора.